Kosningar í Reykjavík

Ungir Reykvíkingar hafa sterkar og ákveðnar skoðanir á borginni sinni. Þeir vilja búa í kraftmiklu og framsæknu borgarsamfélagi sem tryggir tækifæri til góðs og fjölbreytts lífs, starfsframa og hamingju.

Ungt fólk er ekki jafnbundið átthögunum og áður var. Tækifærin bjóðast víða og standi Reykjavíkurborg sig ekki í samkeppninni er allt eins víst að íbúar leiti á aðrar slóðir. Því er mikilvægt að borgin komi til móts við kröfur komandi kynslóða um nútímalegt og spennandi borgarsamfélag í höfuðborginni.

Þar er þéttari byggð ein grunnforsenda blómlegs borgarmannlífs. Það lögmál gildir alls staðar, enda felur sjálft orðið þéttbýli það í sér. Ásókn fólks í húsnæði í miðborg Reykjavíkur sýnir líka að þar er langeftirsóknarverðast að búa. Þar slær hjarta borgarinnar. Ungt fólk sækist ekki eftir því að búa í hálfdauðum svefnbælum einhvers staðar í upphlíðum borgarlandsins.

Borgarbragur undir stjórn R-listans
Fulltrúar Reykjavíkurlistans hafa gert sér grein fyrir þessu. Öll stefna undanfarinna ára hefur enda miðast við það að auka borgarbrag Reykjavíkur. R-listinn lagði drög að því að flugvöllurinn mun víkja úr Vatnsmýrinni fyrir blómlegri byggð. Sjálfstæðisflokkurinn ætlar hins vegar að draga þessi áform í land komist hann til valda, ætlar kannski „að setjast niður“ og hugsa málið. Reykjavíkurlistinn áformar hins vegar að þar verði til 2000 íbúðir strax í fyrsta áfanga. Reykjavíkurlistinn ætlar auk þess að styrkja bakland miðborgarinnar með uppfyllingu vestur í bæ. Sjálfstæðisflokkurinn vill það ekki heldur því að þeir sjá fyrir sér eitthvað ímyndað umhverfisslys, sjálfsagt á uppfyllingargrjótinu sem er þar fyrir. Þá ætlar Reykjavíkurlistinn að bæta 950 nýjum íbúðum við í miðborginni á allra næstu árum. R-listinn hefur trú á miðborginni sem vaxtarbroddi Reykjavíkur.

Sveitadraumar Sjálfstæðisflokksins
Sjálfstæðisflokkurinn heldur hins vegar að fólk muni streyma út á Geldinganes, enn eitt hrútleiðinlegt úthverfið einhvers staðar hinum megin við Grafarvog. Það á að vera vaxtarbroddur Reykjavíkur. Þeir ætla þannig að auka á kotungsbraginn með því að púkka upp á landssvæði sem fáir sýna nokkurn áhuga utan kannski þessara þrjátíu frambjóðenda á D-listanum. Þeir geta kannski myndað lítið sveitaþorp á þessu paradísarlandi langt frá hinni raunverulegu borg þegar fram líða stundir.

Til að bíta svo höfuðið af skömminni hafa þeir þannig ekki einungis veðjað á kolvitlausan hest heldur leiðir valdagræðgin þá líka út í að ljúga því að kjósendum að öllu þessu draumalandi á Geldinganesi eigi bókstaflega að sturta niður í sjóinn vestur í bæ gangi hin hræðilegu plön R-listans eftir. Kosningaáróður sem í besta falli getur flokkast undir seinheppni.

„Miðbæjarsvollurinn“
Það er kannski ekkert skrýtið að frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins vilji helst allir fela sig bak við Grafarvog því að þeir eru einir fárra haldnir einhverri undarlegri gremju í garð miðborgarinnar. Engu líkara en að þar séu komnir aldnir framsóknarbændur frá síðustu öld nauðbeygðir til bæjarferðar í „Reykjavíkursvollinn“. Einn frambjóðendanna kvartaði yfir vondri lykt þar og sá sig nauðbeygðan til að flytja burt. Öðrum finnst einhverra hluta vegna ómögulegt að það séu engir bankar í Bankastræti og öllum finnst þeim hræðilegast af öllu að þurfa að borga í stöðumæli og vilja helst leggja slíkt af. Já, og svo vildu þeir láta banna áfengisdrykkju á Austurvelli!

Það hlýtur að vera einlæg ósk allra framsækinna Reykvíkinga að ótrúleg málefnafátækt og afturhaldssamar áherslur valdaelítunnar í Valhöll láti í minni pokann næstu fjögur árin fyrir fólki sem vill búa til raunverulega borg í Reykjavík.

Birtist á Pólitík.is 24. maí 2002.